श्लोक
ओवी
ऐसा ब्रह्मभाव । अर्जुना नि:सीम । भोगितां निष्काम । जाहले जे ॥६३३॥
परब्रह्म-पद । नित्य परिपूर्ण । पावले ते जाण । अनायासें ॥६३४।। ज्ञानरूप होतां । रोधिते ना चित्ता । तयां व्याकुळता । देहान्तींची ॥६३५॥ ती च ब्रह्म स्थिति । स्वमुखें श्रीपति । सांगे पार्थाप्रति । ऐकें राजा ॥६३६ा संजय तो बोले । ऐसी कृष्ण-वाणी । ऐकोनियां मनीं । पार्थ म्हणे ॥६३७।। आमुचिया काजा। आला युक्तिवाद । आतां श्रीगोविंद। बोलिला जो॥६३८॥ बुद्धि योग श्रेष्ठ । कर्म मात्र गौण । त्याज्य ती म्हणोन । सर्व कर्में। ॥६३९॥| तरी आतां नको । मज झुंजावया । कासया हे वायां । घोर कर्म ।।६४०॥ऐसा ‘आशंकोन। आनंदें अर्जुन । आतां भला प्रश्न।विचारील ॥६४१॥ असे तो प्रसंग । सुरस सुंदर । धर्माचे आगर । सकळ हि ॥६४२॥ की तो विवेकाचा । अमृत-सागर । अनंत अपार । परिपूर्ण ॥६४३॥ सर्वज्ञांचा राजा । स्वयें कृष्ण । संवादेल जेथ । अर्जुनाशीं ॥६४४॥ तीच कथा आतां। निवृत्तीचा दास । सांगे श्रोतयांस । ज्ञानदेव ॥६४५॥
अर्जुना स्थिति ही ब्राह्मी पावतां न चळे पुन्हा
टिकूनि अंत-काळी हि ब्रह्म-निर्वाण मेळवी ।।
गीताई
नायमात्मा प्रवचनेन लभ्यो न मेधया न बहुना श्रुतेन ।
यमेवैष वृणुते तेन लभ्यस्तस्यैष आत्मा विवृणुते तनूँ स्वाम् ॥ १.२.२३ ।।
This atman is not to be attained by a study of the Vedas, nor by intelligence, nor by much hearing, but the Atman can be attained, only by him who seeks to know it. To him, this Atman reveals its true nature.
ब्रह्म सत्यं जगन्मिथ्या जीवो ब्रह्मैव नापरः ।
अनेन वेद्यं सच्छास्त्रमिति वेदान्तडिण्डिमः ॥ २०
विवेक चुडामणी